woensdag 4 oktober 2017

Een vreemde verwarrende Volkskrant vandaag


Geen verhaal (wel een foto) van de afgetreden Hennis op de openingspagina van vandaag. Het verhaal over Hennis heeft moeten wijken voor een juichverhaal over de succesvolle werving van agenten uit migrantengroepen. Op de bovenrand van de koppagina een verwijzing naar de column van Heleen Mees met het citaat: “De meeste kiezers beseffen niet dat een stem op rechts de mond voedt die je bijt.” In haar column verdedigt Mees de stelling dat de kiezer vanwege diens xenofobie voor rechts kiest waardoor ‘links’ z’n gang niet kan gaan met het verkleinen van de inkomensverschillen. De twee meest vreemde artikelen zijn echter te vinden op de Opinie & Debatpagina waarin een voetballer met Marokkaanse roots wordt opgeroepen om voor het nationale elftal van Marokko te kiezen. Op de sportpagina gaat het om dezelfde voetballer, maar nu met een pleidooi om meer te investeren in Marokkaanse voetballers met een Nederlands paspoort omdat het goed is voor het Nederlandse elftal. Dat klinkt nogal opportunistisch.

Heleen Mees
Het is maar een column van Heleen Mees (plusartikel!). Maar je krijgt natuurlijk geen column in de Volkskrant als je geen belangwekkende mening hebt. Een verwijzing op de koppagina geeft het signaal dat het zelfs om een zeer belangwekkende mening gaat. Mees heeft het fout. Het is niet xenofobie die de kiezer naar rechts drijft. Het is zijn zorg over de omvangrijke bijwerkingen van het migratiebeleid zoals dat onder meer zichtbaar wordt in de mislukte integratie. Daar ligt de belangrijkste reden om links te mijden. ‘Kies voor je centen’, roept Mees in feite. Maar kennelijk vindt de kiezer dat net even minder belangrijk. Heeft links dat signaal begrepen? Dat lijkt er voorlopig niet op.

Diversiteitsbeleid is geen rocket science
De uitspraak van landelijk portefeuillehouder Diversiteit, Peter Slort, is nogal dom. Al borstkloppend mag hij op zowel de koppagina als twee binnenpagina’s zijn succes bij de werving van allochtone agenten melden. Niemand vraagt hem hoe lang ze daarna blijven. Daar zit echter wel het probleem. Allochtone agenten stromen als regel weer snel uit en cultuurverschillen zijn de belangrijkste reden. Een zojuist door Minister Blok vrijgegeven rapport over de gang van zaken binnen de politie (lezen!), heeft de krant nog niet gehaald. De conclusies uit dat rapport komen nagenoeg overeen met de conclusies van het rapport waar Hennis over is gestruikeld. De ‘cando-mentaliteit’ heerst ook bij de politie. Dat Slort diversiteitsbeleid geen rocket science vindt, wijst op een volkomen onderschatting van de problemen. Het is immers veel gemakkelijker om een astronaut op de maan te krijgen dan de integratie te laten slagen. Ik kom er nog eens uitgebreid op terug.

Maak ons trots, kies voor Marokko
Sofyan Amrabat moet voor het Marokkaanse elftal gaan spelen, vindt sportverslaggever Nordin Ghoudani. Het Nederlandse elftal stelt niks meer voor, dus kan je beter je kansen pakken in Marokko, is een van zijn argumenten. Maar dat is niet alles. “Laten we gewoon zeggen waar het op staat. Als we precies in dat hokje passen, waar eigenlijk niemand in past, zijn we Nederlander, maar anders niet. Dus je geloof, je cultuur, je identiteit uit het raam gooien, ja dan ben je Nederlander, als je ‘geluk’ hebt”.
Die uitspraak biedt een aardig inkijkje in de denkwereld van Marokkaanse allochtonen. Het klopt met het verhaal op de sportpagina’s (plusartikel!). Waar Sofyan Ambarat uiteindelijk voor kiest wordt mede beslist door zijn familie in Marokko. Zo gaat dat in een tribale wereld. Iedereen bemoeit zich met je omdat je keuze van invloed is op de reputatie van je familie en die gaat boven alles. Het is ook een les voor politieofficier Peter Slort. Als je een allochtone agent werft, krijg zijn (groot)familie, vrienden en kennissen er bij. Neem het daar maar eens tegen op.

Missie
De Volkskrant heeft een missie. Dat is wel duidelijk. Hoeveel lezers in die missie geloven is niet helder. Waarschijnlijk steeds minder


Geen opmerkingen: